LATARNIA NIECHORZE

Efektowna, symetryczna budowla z licowanej cegły, wzniesiona w 1866 roku nad klifem. Przekrój majestatycznie górującej nad okolicą wieży jest ośmiokątny, zaś połączona z przybudówkami podstawa kwadratowa. Narożniki wzbogacono o wysunięte, czerwono-czarne lizeny, przestrzeń pomiędzy nimi wypełniają żółte cegły.

W momencie uruchomienia latarni w Niechorzu – a miało to miejsce 1 XII 1866 r. – światło zapewniał tzw. aparat Fresnela pierwszej klasy. Potężna soczewka odbijała i ukierunkowywała światło emitowane przez grube knoty, zasilane olejem rzepakowym. Roczna eksploatacja zużywała ok. 1500 kilogramów tego paliwa na rok. Współcześnie używa się czterech soczewek Fresnela i 1000-watowej żarówki (ze zmieniaczem w razie przepalenia).

W trakcie walk Niemców z Armią Radziecką w 1945 r. latarnia w Niechorzu uległa poważnym zniszczeniom. Jeden z pocisków artyleryjskich trafił bezpośrednio w laternę, a całą budowlę zaminowano. Żaden z ładunków wybuchowych nie eksplodował, dzięki czemu możliwe było odbudowanie konstrukcji zgodnie z oryginalnym wyglądem. Wyremontowaną latarnię uruchomiono ponownie 18 XII 1948 r., a w 1999 r. miała miejsce gruntowna odnowa. W późniejszych latach przeprowadzono kilka kolejnych remontów, już na mniejszą skalę.

 

Dane techniczne:

Wysokość wieży	Wysokość źródła światła	Zasięg	Typ światła	Współrzędne geograficzne
45 m	62,8 m n.p.m.	20 Mm (≅ 37 km)	błyskowe okres 10s	54° 5′ 47″ N 15° 3′ 57″ E

 

Taras widokowy znajduje się na wysokości 37 metrów, na szczyt prowadzi 210 schodków. Z niechorskiej latarni rozciągają się zachwycające panoramy na Wybrzeże Rewalskie i pozostałe części zachodniopomorskiej linii brzegowej. Administracyjny nadzór nad latarnią w Niechorzu sprawuje Urząd Morski w Szczecinie.

Obiekt znajduje się przy ul. Polnej 30, niedaleko brzegu – z uwagi na erozję wzmocnionego betonowym wałem. Wieży towarzyszy ogród z dwumetrowymi żywopłotami. Cały teren latarni posiada status zabytku. W pobliżu, w bezpośrednim sąsiedztwie można odwiedzić Muzeum Figur Woskowych albo sezonową Motylarnię. Pasjonatom polskiej kinematografii polecamy film “Beata” z 1964 r. – reżyseria Anna Sokołowska, w obsadzie m.in. Marian Opania, Pola Raksa i Wirgiliusz Gryń – w którym budowla i zajmujący się nią latarnik odegrali małą, acz istotną rolę.

 

 

Oglądając latarnię morską w Niechorzu warto warto odwiedzić również pobliski Rewal – portal Strefy Słońca

 

Opinie o latarni morskiej w Niechorzu:

• Widok z latarni przepiękny a zdjęcia wyszły nam cudowne. Warto odwiedzić to miejsce 🙂 widać okolicę i całe morze 🙂
• warto odwiedzić latarnie, piękna, teren wkoło zadbany, miła obsługa. piękny widok, będąc w Niechorzu warto przyjść i zwiedzić, około 208 stopni, teren ładnie zagospodarowany, łatwe dojście do latarni.
• Latarnia morska w Niechorzu zdecydowanie może pretendować do miana najładniejszej na polskim wybrzeżu. Teren dookoła jest zadbany i ładnie zagospodarowany. Do latarni można dojść zarówno od strony morza jak i od strony miasta. Przy latarni znajdują się też różne atrakcje dla rodzin z dziećmi ( i nie tylko)

• Latarnie morskie, podobnie jak molo, rzadko kiedy zaskakują, ale trudno „odhaczyć” wizytę w nadmorskiej miejscowości bez wizyty w takim miejscu. Latarnia w Niechorzu bardzo ładnie prezentuje się zarówno z daleka, jak i po wejściu na szczyt wieży widokowej. Cena symboliczna, a wspomnienia bezcenne.
• Zgodzę się z poprzednikami, warto się przez chwilę pomęczyć wspinając na latarnię dla rozpościerających się cudownych widoków na okolicę i na morze. Miejsce obowiązkowe do zwiedzenia i zobaczenia będąc w okolicy.
• Jak w tytule, miejsce obowiązkowe w Niechorzu 😉 Za każdym razem gdy tam jestem wchodzę na latarnie.Piękne widoki z góry, wychodzą super fotki 😉
• Warto odwiedzić, widoki piękne a wieczorem latarnia jest pięknie podświetlona na kolorowo. Bajkowy widok.